Αφού σας καλημερίσω και σας ευχηθώ μία όμορφη και ευχάριστη (όσο γίνεται) εβδομάδα , θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ένα μόνο πράγμα . Στο ποδόσφαιρο όλοι έχουν άποψη !!! ΟΛΟΙ .
Ας προχωρήσουμε τώρα στην ανάλυση του παιχνιδιού έτσι όπως το είδαν τα δικά μου μάτια,2 φορές.Μία από κοντά μιας και ήμουν στο κυανέρυθρο πέταλο της Λειβαδιάς και μια αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο μιας και ένας καλός μου φίλος είχε φροντίσει και μου το "έγραψε" στο βίντεο ώστε να έχω μία πιο συνολική "εικόνα" του παιχνιδιού.
Το ποδόσφαιρο έπαψε εδώ και μερικά χρόνια να είναι ένα απλό παιχνίδι . Το ποδόσφαιρο εξελίσσεται μέρα με την ημέρα , γίνεται "επιστήμη" και για αυτό και χρειάζονται τόσοι άνθρωποι γύρω από αυτό ώστε να φέρουν εις πέρας τις αμέτρητες αγωνιστικές και όχι μόνο ενέργειες που απαιτούνται για την διεξαγωγή αυτού. Σύντομη παρένθεση αλλά απαραίτητη νομίζω .
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τώρα, μιας και για αυτόν τον λόγο είμαι εδώ μέσα από το Blog των ΙΩΝΩΝ , θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο απλός και κατανοητός γίνεται , αποφεύγοντας "τεχνικοτακτικούς" όρους και μακροσκελής αναλύσεις. Λίγα και καλά.
Ο κόουτς του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ κος Φερρέρα παρέταξε την ομάδα με ένα περίεργο 4-4-2 μιας και στον χώρο του κέντρου υπήρξε ένα πρόβλημα με την αρχική τοποθέτηση των παικτών . Άλλοτε έβλεπα τον Ρεκόμπα στο δεξί άκρο του γηπέδου , άλλες φορές λειτουργούσε σαν τα παλιά 10άρια της εποχής του 80΄ παίζοντας από τον κεντρικό άξονα και σαν αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων του ήταν να "μπλοκάρεται" πότε ο Νικολάου , πότε ο Κουμορτζί και ουσιαστικά να χάνεται μέρος της συνοχής στον ευαίσθητο χώρο της μεσαίας γραμμής . Με αυτό που λέω δεν εννοώ πως ευθύνεται ο Ρεκόμπα , απεναντίας μου έδινε την εντύπωση πως μόνος του προσπαθούσε να δημιουργήσει χώρους τόσο για εκείνον ώστε να υποδεχθεί την μπάλα όσο και για τους συμπαίκτες του ώστε να εκμεταλλευτούν τυχόν ελεύθερους χώρους. Άρα φάνηκε καθαρά από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης πως δεν υπήρχε ξεκάθαρο σχέδιο-πλάνο ανάπτυξης του παιχνιδιού αλλά μόνο μέσα από ατομικές ενέργειες και πρωτοβουλίες κάποιων παικτών η ομάδα θα επιδίωκε το επιθυμητό αποτέλεσμα .
Στην αμυντική συμπεριφορά τώρα ο κακός σχεδιασμός και τοποθέτηση των παικτών είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να μην έχει ακραία χαφ με αποτέλεσμα ο Λεβαδειακός να επιτήθεται από τα άκρα κυρίως και οι ακραίοι αμυντικοί (μπακ) του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ να αντιμετωπίζουν καταστάσεις 2v1 , ευτυχώς όμως χωρίς αποτέλεσμα μιας και η τελική ενέργεια των παικτών της Λειβαδιάς ήταν ερασιτεχνικού επιπέδου .
Μα αυτά και με αυτά από το πρώτο ημίχρονο κρατάω τις φιλότιμες προσπάθειες των Ρεκόμπα με μπάλα στα πόδια και σουτ όποτε χρειάστηκε , Σίμωση με διαρκή κίνηση στο χώρο ,Αναστασόπουλο με πολλά "τάκλιν" προσπαθώντας να ανακόψει το παιχνίδι από τον άξονα και Κουμορτζί με αμέτρητα χιλιόμετρα άσκοπα όμως . Υπάρχει πρόβλημα και είναι ορατό . Ημίχρονο η ομάδα στα αποδυτήρια , η ώρα του προπονητή.........
2ο Ημίχρονο και μία από τα ίδια.Στα θετικά πλέον το γεγονός πως ο μαχητικός Κούμο παίρνει πρωτοβουλίες , ο Ρεκόμπα "αλωνίζει" το γήπεδο προσπαθώντας να βρει χώρους ώστε να μοιράσει μπάλες αλλά και να εκβιάσει καταστάσεις για σουτ αλλά μέχρι εκεί. Δεν βλέπω καμία ομαδική ενέργεια , καμία κίνηση τακτικής που να φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι έργο "δουλεμένης" ομάδας και μαζί με όλα αυτά τον Λεβαδειακό πολύ έξυπνα να δίνει χώρο και γήπεδο στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί όταν του δοθεί η δυνατότητα τα άκρα του και την αντεπίθεση . 54 και 65 δύο αλλαγές του Βούκοτιτς με παίκτες που ξέρουν να "κρατούν" μπάλα και να μοιράζουν παιχνιδι,Μπούσι και Πάουλο Κόστα . Το παιχνίδι κυλάει όπως ξεκίνησε , η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ , μέσα όμως απο ατομικές ενέργειες το ξαναλέω και κάπου εκεί έρχεται και το Πέναλτυ. Είναι το 69 λεπτό ,κομβικό σημείο του αγώνα , αλλά ο Ρεκόμπα αστοχεί ή μάλλον ο Μπλάζιτς αποκρούει. Η συνέχεια γνωστή.Στημένο για τον Λεβαδειακό , η μπάλα στα άκρα και 1-0.......στο 71
20 ολόκληρα λεπτά για αντίδραση , για μάχη , για ανατροπή του αποτελέσματος αλλά μάταια. Και επειδή με το εάν δεν παίζεται ποδόσφαιρο , λήξη του αγώνα και ήττα με 1-0 από έναν κατώτερο φαινομενικά αντίπαλο , πιο τυχερό ? ίσως , αλλά και διαβασμένο .
Τι μου έμεινε από το παιχνίδι .
Oι φιλότιμες προσπάθειες των νεαρών και ταλαντούχων παιδιών Σίμωση και Αναστασόπουλο , αλλά επειδή δεν αρκεί μόνο το ταλέντο και το φιλότιμο , ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΠΑΙΔΙΑ , ο μαχητής ΚΟΥΜΟΡΤΖΙ που προσωπική μου άποψη είναι πως περισσότερο τα είχε με κάποιους συμπαίκτες του παρά με τους τραυματιοφορείς του γηπέδου για αυτό και εκνευρίστηκε , και ο ΡΕΚΟΜΠΑ που μόνος του προσπάθησε αλλά δεν .....Φαινόταν στο πρόσωπό του ξεκάθαρα η απογοήτευση και το "ξενέρωμα" του για ότι συνέβη στο ματς.
Στα αρνητικά???Πάρα ,πάρα πολλά αλλά θα μου επιτρέψεται να μην αναφερθώ μιας και το αποτέλεσμα είναι αυτό που μιλάει από μόνο του και επιφυλάσσομαι για την συνέχεια.
Για τον υπέροχο κόσμο του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ τα λόγια είναι λίγα. Χάρηκα που είδα τόσες πολλές "φάτσες" εκεί. Μικρούς και Μεγάλους. Οργανωμένους και μη . Μακάρι αυτός ο κόσμος να παίρνει μόνο χαρές από την ΑΓΑΠΗ του. Και χαρά δεν σου δίνει μόνο το αποτέλεσμα . Σου δίνουν κι άλλα πράγματα.....πιο βαθιά.....πιο ψαγμένα.....πιο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.
Eric Castel
ΥΓ1
Ο κακός προπονητής γκρινιάζει
Ο μέτριος προπονητής λέει
Ο καλός προπονητής εξηγεί
Ο ανώτερος προπονητής δείχνει
Ο σπουδαίος προπονητής ΕΜΠΝΕΕΙ
ΥΓ2
http://www.youtube.com/watch?v=RU-QZUygHxY&feature=related